سفر کربلا......

عزم به سفر کربلا که میکنی...

همه چیزباحسین میشود  ....

حتی یک استکان چای.....

و تو برای هیچ چیز ضروری به پولت دست نمیزنی ....و دست نخورده میماند تا برگردی........

پ ن: هعی ........نوشته شده در مسیر کربلا.....پیاده روی اربعین 93

بیابان هم که باشی حسین ابادت میکند......

درست مثل کربلا.......

گذر زمان....

گذر زمان را نمیفهمی ...وقتی نگاهت به گنبد و گلدسته حرم امیر مومنان دوخته میشود....

یک...دو...سه ساعت ...نه افتاب غروب کرده است......

هعی....

پ ن: توی یادداشتای گوشیم نوشته بودم .....هعی......

او کمی...

همه چیز خوب است....

همه چیز خوب پیش میرود ...

زندگی سیر عادی خود را دارد ........

فقط او کمی عاشق شده است.......

پ ن: یهویی نوشت

سکوت.....

سکوت کن ........مثه........ولش.....میگذره....

پ ن: درگیری نگاشت

دل سیر....

دلم میخواهد .....یک دل سیر دیدن تو..........

گذشت.....

خواب بود یا رویا یا واقعیت چه فرقی میکند؟؟؟

هرچه بود گذشت.....

من از کربلا برگشته ام ....

من کمی....

همه چیز همان است.......

اصل واقعه...

روضه مکشوف لهوف.....

تعداد یار.....

تیر و نیزه....

دریده شدن معجر.....

بی حرمتی......

من فقط کمی بی تاب و تحمل شده ام و توانایی شنیدن ندارم..............

گفتن ندارد

سفر کربلا..........

گفتن ندارد ....

فقط و فقط سوختن  و حسرت و آه دارد و بس....

ایمان ..

عاطفه از کمالات بشری است..

اگر در دلی ایمان باشد نمیتواند حسین را دوست نداشته باشد 

چون حسین مجسمه ایست از ایمان