هر کسی خود داند و
خدای دلش
که چه دردیست در کجای دلش
حب دنیاست به دل، عشق به دلدار کم است...
آمدم "گریه" کنم، فرصت گفتار کم است
بندگی که به زبان نیست، عمل می خواهد...
"گریه های سحر" عبد گنه کار کم است
نکند فکر کنی مرگ برایم سخت است...
غصه ام "توشه ی راه" است، که بسیار کم است...
هر کارو حرف ملت رو بتونم برای خودم هضم کنم و بگم حتما دلیلی دارن که این کار و کرده یا این حرف روزده....
ولی ناشکری کردن رو نمیتونم تحمل کنم و بفهمم :/
اصلا هرکی ناشکری میکنه خیلی عقل ودید محدودی داره :/