گناه......

می خواستم کنار تو باشم تمام عمر..
اما گنه از بر من پا نمی شود...

 

یا صاحب الزمان......

روز شمار.....

روز شمار قلبم...

22 روز مانده تا حرکت...

اللهم الرزقنی کربلا......

حسین جان....

خوشا گریه ، نه این گریه!
 خوشا گریه ی یعقوب که نور بصرش رفت ،
چو روزی پسرش رفت ...
خوشا قصه ی یعقوب !
 که گرگان بیابانی و پیراهن خونین عزیزش همه کذب است ...
خوشا چاه !
 همان چاه که یوسف به سلامت ز درش باز درآمد ...
 و نه یک قطره ی خون ریخت در آن جا;
و نه انگشت کسی گم شده آن جا،
و کنارش نه تلی بود نه تپه !
وَ یعقوب ندیده است دمی یوسفِ در چاه ...
خوشا قصه ی یعقوب !
 که گودال ندارد،
وَ آه از دل آن خواهر غم دیده که از روی تلی دیده که «الشّمر ... »

عجب مجلس گرمی شده این جا ،
 همین کنج اتاقم که به جز من و به جز روضه ی ارباب ،کسی نیست
و انگار که عالم همه جمع اند همین جا !
و انگار که این پنجره و فرش و در و ساعت و دیوار،
گرفتند دمِ حضرت ارباب : 
حسین جان ... حسین جان ...

دوباره....

دوباره روز ما رفت و شب آمد 
غروب آمد فغانی بر لب آمد
نگشتم با خبر از حال یارم 
خبر از غصه های او ندارم

مادر که برود.....

مادر که برود نظم خانه بهم میریزد...
.
.
علی نجف.....
حسن بقیع.....
حسین کربلا....
زینب دمشق.....
.
.
.
و مهدی را نمیدانم کجا بیابم!!!

یار......

تا یار که را خواهد و میلش به که باشد.......

 

 

رفیق...

رفیق روزهای سخت........لحظه های لغزش....

شهید سید حمید میر افضلی

 

 

 

ابریست....

ابریست.کوچه ..کوچه ...دل من ..خدا کند نم نم غزا بباردو طوفان به پاکند......

 

خعلی دوسی دارمش

 

http://0up.ir/up8/guest/Bayatani.mp3

بازی میکند با قلبم......

بازی میکند با قلبم واژه واژه ی ایمیل ها عتبات...........

_______________________________________________

***"برای کربلایی شدن اول باید حسینی شد"***

این روزها شال عزایت را به گردن می اندازی و قدم به قدم خودت را به روضه اربابت می رسانی...

در دلت اینگونه میگذرد که... کربلایی میشوی یا...

روضه بسته شدن آب را میشنوی؟... بیاد گهواره خالی، فریاد العطش بچه ها... نواهای عمو "آب"، لحظه ی ادب حضرت عباس و لب های خشکیده حسین (علیه السلام)... اشک میریزی... امااا 

نه! ما معنی آب را نمیفهمیم!!

نمی دانیم "ماء معین" یعنی چه؟؟!

نمی دانیم تشنگی یعنی چه؟!!عطش را درک نمیکنیم...!!

اگر می دانستیم، آقای مظلوممان نمی فرمودند: "شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند..."...

اندکی تامل...

 بدان برای کربلایی شدن اول باید حسینی شوی...

روضه های محرم دلت را به درد می آورد؟؟!!! چرا؟؟؟ چون حسین(علیه السلام) تنها بود؟؟؟ امام زمان مان تنهاست؟؟ اینکه این همه شیعه باشد و اماممان همان 72 تن را هم نداشته باشد روضه نیست؟؟؟؟

این روزها به حاجت کربلایت چقدر فکر میکنی؟ چقدر نذر و نیاز کرده ای؟؟؟

میخواهم برایت بنویسم که کاش فقط و فقط یک  لحظه به دل تنها و خون گریه های منتقم خون ارباب می اندیشیدیم... که این روزها در دلش چه میگذرد؟؟ خون گریه هایش در تنهایی اش... قطره های دل شکستگی اش برای اعمال من و تو....

جای انصاف نیست که کربلا بخواهیم و در این روزها دل فرزندش را باز هم به درد آوریم ... بالخره تذکره کربلایمان با امضای ارباب است...

بحق شال عزای مولایمان دلت را به شش گوشه گره بزن و دست همت بر کمر ببند تا بیش از این دل اربابت را نشکنی و از همین امروز حسینی شوی تا کربلایی شوی.....

بارالها! پروردگار آسمان  ها و زمین!

آب را بر رویمان مبند اما، ما را به قدر عطش کربلاییان تشنه گردان....

روز شمار.....

روز شمار قلبم.........35 روز تا اربعین.....

 

اللهم الرزقنی کربلا