سلمان میگوید: خیلی وقتا ما با بی خردی یه اشتباه مرتکب میشیم.از روی احساس به تصمیم نسنجیده میگیریم وبهش عمل میکنیم بعد وقتی توی مخصمه افتادیم  ، دست به دامن کرامت ائمه میشیم.خیلی وقتا هم بازشدن گره کار به دست خودمونه.فقط بایددرست قدم برداریم ، ولی ترجیح میدیم به خواست هوای نفسمون عمل کنیم.به نظرتون درسته که توی چنین شرایطی ازامام معصوم توقع کرامت داشته باشیم؟!! باید خودمون رودرست کنیم.رفتار خودمون رو.معجزه باید درون ما اتفاق بیفته.دستش را روی چهارچوپ درمیگدارد ومیگوید.(توی قلب ما؛ همون جایی که حرم خداست )

میپرسم: پس چرا درون ما هیچ خبری نمیشه؟ اتفاقی نمیفته؟

__میفته...باید بخوایم...تلاش کنیم ...خون دل بخوریم.

میپرسم  خون دل؟؟؟ 

___بله

گرمرد رهی میان خون باید رفت 

از پای فتاده سرنگون باید رفت 

توپای به راه و نه وهیچ مپرس

خودراه بگویدت که چون باید رفت

کتاب پنجشنبه فیروزه ای

پ ن : ازسخنان جناب سلمان خوشمان می آید  وازشخصیتش:!!

حالم خوب نیست نمیتونم همه شونو بنویسم...