تصور کنید ...یک دفتردارید هر وقت هر حسی از شادی...غم ...غصه...عصبانیت..سرخوشی...داریدو توی اون مینویسید و کلی ادم در این خاطرات شما شریکن...

یکهو بیفته تو اتیش بسوزه........

ادما هستن....خاطره ها هم .... ولی حسرت نبود  دفتره  هست......

همیشه ادما میرن..خاطره ها فراموش میشن...و اون دفتره میمونه..مال ما برعکس شده