هوای اینجا....

کلا هوای اینجا برام خوب نیست......

همه چیزم رو بهم میریزه.......اعصاب...تمرکز....ذهن....حوصله.....

اگه مجبور نبودم از هجرت باز نمیگشتم......

و از وقتی اومدم لحظه شماری میکنم که دوباره برم.....

ان شاءالله

باسلام ان شاءالله

تنها جوابی که به من دادن ....یکجورایی زیاد مشکلی نیست .....

ولی مهم جواب اون بالایی میباشد ......که من امیدی ندارم .........

این گذرنامه ی من، مانده فقط یک امضا

طبق معمول شدم خیره به دستان رضا(ع)

یعنی میشود ...

یعنی میشود ارباب بپذیرد مرا برای خادمی زائرانش........هعی......:(

امیدی ندارم.....با کارایی که بعد از کربلا کرده ام.....امیدی ندارم ........:(

خادم زائر شدنت را عشق است:(

بغض نوشت...در اوج نا امیدی ........

اینقدر داغونم که شرم دارم بخواهم حاجتم را..........

دلم میخواهد

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

هجرت

برنامه ی هجرتمان جور شد به لطف خدا....

امیدوار وقتی برمیگردم .........

التماس دعای فرج....

التماس دعا برای خودم :)

روح خسته...

یک وقتایی اینقدر روحم خسته است که نمیتونم دست و پامو تکون بدم...

و ساعت ها ولو میشم روی دشک عین خود دشک بی روح و بی جان خیره به سقف...

روهوا نگاشت...

پ ن: روزمرگی و غفلت زیاد ادم رو به این روز میندازه:|

حرف ادمای خودخواه

فقط حرف ادمای خود خواه است....

دلم میخواد

پ ن: در بعضی مواقع ازش استفاده میکنم :| چون دلم میخواد:|

بی محبت تر....

بی محبت تر و قدر نشناس تر و خودخواه تر از من ....خودم..:|

نقطع

حالم از خودم بهم میخوره.......

فقط لحظاتی به محبت ها و کمک های اهالی خونواده ام به خودم فکر کردم .........

دوای همه دردها....

به  فاطمه...به فاطمه...به فاطمه..به فاطمه...به فاطمه...

گفتن صدبار به فاطمه..به وقت اضطرار....

دوای همه درداست ....

کاش زودتر از شما خواسته بودم....مادر....

اغیثینی یا مولاتی ...

ای کاش زودتر گفته بودم...

حرف بزن...

حرف بزن...

اصلا دعوایم کن...

فقط تو و حرف های تو مرا ارام میکند...فقط تو و حرف هایت حتی اگر بالحن تندباشند..حتی اگر دعوایم کنی...

اخر تو همیشه ان چیزی هایی را میگویی که من میخواهم بشنوم....

از اینکه تمام حالات و احساست ودرگیری های منو درک میکنی و زود قضاوت نمیکنی و زود تصمیم نمیگیری...

خوشحال و ارومم ...

اگر تند بروم تو اهسته ام میکنی.....

تو میفهمی چه میکنم و چیزی نمیگویی...

همیشه صبر میکنی تا خودم به تو بگویم.....خودم بفهمم...

یک ساعت حرف زدن با تو...تمام دل مشغولی ها و ناارامی های طولانی ام را پایان میبخشد...

و من بعد از صحبت باتو همیشه این را میگویم ...

که ای کاش زودتر گفته بودم.....

کاش به جای خوردن ارام بخش به تو گفته بودم....

 

و من عاشق اون لبخند تو در اخرتمام مکالماتمان میباشم:)

خدایا شکرت.......خدایا یه اندازه تمام محبت مادرم شکرت....

مادرم